KINDERVERWAARLOZING BAART ZORGEN IN SURINAME

Door:  Guendelin Pascal

PARAMARIBO-  Kinderverwaarlozing is een vaak voorkomende, maar miskende vorm van kindermishandeling in de Surinaamse samenleving.  Volgens  Celesta  Parwa medewerker van de afdeling Jeugdzorg (Maatschappelijke dienst) van het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting  tast kinderverwaarlozing  ontwikkelingsprocessen in een zeer vroeg stadium aan. Ook kan dit leiden tot een onveilige en beangstigende geborgenheid wat invloed heeft op de sociale, emotionele en cognitieve ontwikkeling van het kind. Het komt voor in alle lagen van de bevolking.

kinderen

Schoolkinderen van O.S Matta  (Foto: Guendelin Pascal )

De politie van station Uitvlugt krijgt veel meldingen binnen van kinderverwaarlozing. ʺWanneer de informatie omtrent een strafbaar feit of enige vorm van kinderverwaarlozing de politie bereikt, verwacht de melder, dat de politie in actie komt. Soms kunnen de meldingen een aanhoudend karakter hebben, ʺ zegt onderinspecteur van politie Henry Kia, tevens buurtmanager van het politieresort Uitvlugt. In bepaalde gevallen probeert Kia de ouders van de kinderen te achterhalen voor een gesprek. Ze worden dan gewezen op de mogelijke gevolgen van kinderverwaarlozing. Kia geeft aan, dat de meeste gesprekken vruchten hebben afgeworpen. Hij benadrukt, dat het voeren van individuele-/ groepsgesprekken tot het besef kan leiden, dat kinderverwaarlozing nadelig is.  Vorig jaar was er volgens hem een geval, waarbij een meisje door verwaarlozing om het leven kwam. Dit is uit  politioneel onderzoek naar voren gekomen. Het geval deed zich voor in een Inheems dorp in het district Marowijne. In het Inheems dorp Matta in het district Para, werd ook kinderverwaarlozing geconstateerd.

Kinderverwaarlozing is een vorm van mishandeling. Volgens artikel 360 van het Surinaams Wetboek van Strafrecht, wordt mishandeling  getypeerd als benadeling van de  gezondheid.  Buurtmanager Kia zegt, dat de afdeling Voorlichting Jeugdzaken van het Korps Politie Suriname, desbetreffende voorlichting zal geven via de media. Programma’s voor zowel jeugd als ouders zullen worden gecreëerd. Tijdens deze programmas zullen oorzaken, signalen en gevolgen van kinderverwaarlozing aan de orde komen en in het bijzonder hoe deze te voorkomen of terug te dringen. Ook zal volgens Kia worden verduidelijkt wat de rol van de politie is in deze. Via de media kan ook de bereikbaarheid van deze afdeling of de politie in haar totaliteit voor slachtoffers en aangevers versterkt worden. Zo kan de drempelvrees worden weg gewerkt, aldus Kia

De rol van de Maatschappelijke Dienst

Parwa geeft aan, dat kinderverwaarlozing in Suriname verschillende oorzaken heeft.  Door nalatig gedrag van de ouder of verzorger resulteert die verwaarlozing volgens haar in dreigende of directe schade voor het kind. “Het is meestal een arts of een verpleegkundige die constateert, dat het kind lichamelijk wordt verwaarloosd. Als kinderen worden verwaarloosd, kunnen zij zich anders gaan gedragen. De meeste gedragsafwijkingen zijn stressindicatoren,” zegt Celesta. In  een  interview geeft zij aan, hoe de afdeling Jeugdzorg te werk gaat bij de constatering van enige vorm van kinderverwaarlozing.

Suriname houdt zich niet aan kinderrechtenverdrag

Sinds het jaar 1993 heeft Suriname het VN Verdrag inzake de Rechten van het Kind ondertekend , maar  de kinderrechten zijn niet expliciet genoemd in de nationale wetgeving. Volgens het rapport van Child Right International Network (2016) heeft Suriname een slecht cijfer voor de  invulling van het Kinderrechtenverdrag, omdat het land  zich niet formeel houdt aan het verdrag. Het rapport geeft inzichten over de toegang van kinderen tot het recht in verschillende landen. Het betreft onder andere slachtoffers van kindermisbruik, alsook eventuele daders van gepleegde strafbare feiten die berecht moeten worden. Unicef controleert of landen zich aan het kinderrechtenverdrag houden. Volgens het UNICEF Annual Report 2016, werd overeenstemming bereikt met de regering van Suriname om een ​​ombudsbureau voor kinderen op te zetten. Het bureau werd op 9 december 2016 met steun van UNDP door het ministerie van Justitie en Politie gelanceerd, maar is nog niet operationeel, zegt een medewerker van Unicef.  Uit een persbericht van Unicef is ook gebleken dat Suriname, niet alle juridische zaken van het kind in kaart heeft  gebracht. Volgens Parwa weten sommige kinderen en volwassenen niet, dat er een kinderrechtenverdrag is. Zij zegt, dat de overheid meer tijd aan kinderverwaarlozing zou moeten besteden en vooral moet werken aan aanpassing van de wetgeving over kinderrechten.

 

 

 

This entry was posted in gezondheid. Bookmark the permalink.

Leave a comment